نقش اسباب بازی در پرورش ذهنی کودک
اسباب بازی‌ها ریشهٔ ما قبل تاریخی دارند! در پایگاه‌های باستان‌شناسی عروسک‌هایی که بچه‌ها، حیوانات، و سربازان را تداعی می‌کنند، هر روزه یافت میشود. در زمان‌های قدیم کودکان خود برای خویش اسباب بازی می ساختند. بعدها کسانی پیدا شدند که برای کودکان شروع به ساختن اسباب بازی کردند. این روزها بازی کردن مجازی شده و کمتر کودکی با کامپیوتر آشنا نیست. ژان پیاژه معتقد است در گزینش اسباب بازی برای کودک باید دقت شود چون در شکل دهی به تمایلات عاطفی و روانی او نقش مهمی دارد.
بازی کردن یکی از شیوه های مهم یادگیری برای کودکان است. کودکانی که به طیفی گسترده از اسباب بازی هایی دسترسی داشته باشند که با دقت انتخاب شده اند پاسخ هایی مناسب تر به چالش ها و انگیزه ها نشان میدهند. بررسی ها نشانگر آن است که چنین کودکانی از هر نژاد ، جنس و یا طبقه ی اجتماعی که باشند به سطح بالاتری از رشد ذهنی دست می یابند.
اسباب بازی هایی میتوانند موجب رشد ذهنی کودک شوند که با توانایی های او متناسب باشند و به حرکات وی پاسخ دهد. کودک هنگام بازی کردن چه تنها باشد و چه با دیگران ، چه آرام باشد و چه هیجان زده به اکتشاف جهان موجود و آفرینش جهانهای خیالی می پردازد.
کودک شما حتی در تلاش ساده ای که برای به دست گرفتن یک اسباب بازی به عمل می آورد نخستین هماهنگی ها را بین دست و چشم خویش توسعه میدهد و بر نیرو ، تعادل و چابکی خود می افزاید.
اسباب بازی و بازی هایی که نیازمند هم بازی هستند به تقویت حس همکاری ، تقسیم کردن و ارتباط گیری در کودک منجر میشود. مثلا انواع دومینو ، پازل و بازی روی صفحه منطق را توسعه میدهد. بازی با توپ و بازی هایی که نیازمند کاربرد نیروی فشار یا کشش هستند مختص رشد جسمانی می باشند.
کتابها و بازی با حروف و کلمات بازی های کلامی هستند. همچنین کودکان از عروسکها و لباس ها برای بازیهای تخیلی بهره می برند. تحقیقات نشان داده است که سرعت رشد و پیشرفت کودکن با یکدیگر بسیار متفاوت است. بنابراین اسباب بازی ها باید با سطوح متغیر نیازها و توانایی کودکان هماهنگی داشته باشد.
